towarzyski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, towarzyskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lubiący kontakty z innymi osobami, czerpiący przyjemność z przebywania w większym gronie ludzi; gościnny, przystępny, łatwo nawiązujący … Langenscheidt Polski wyjaśnień
towarzyski — towarzyskiscy 1. «lubiący przebywać w towarzystwie innych osób, obcować z ludźmi; nie lubiący samotności» Towarzyski człowiek. Towarzyska natura. 2. «dotyczący kontaktów między znajomymi, związany z kręgiem osób, z którymi się przebywa na terenie … Słownik języka polskiego
towarzyski — Talenty towarzyskie zob. talent … Słownik frazeologiczny
Островский Антон Ян — (граф Ostrowski, 1782 1845) польский писатель; служил по гражданскому ведомству в Царстве Польском; после 1830 г. жил за границей. Его исследования: Pomysły о potrzebie reformy towarzyski éj w ogo ł no śći (Париж, 1834), Ź ywot Tomasza… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Павелек — Павелек, Мариуш Мариуш Павелек … Википедия
Павелек, Мариуш — Мариуш Павелек … Википедия
Сангушко, Барбара — Барбара Сангушко польск. Barbara Urszula Sanguszkowa … Википедия
afront — m IV, D. u, Ms. afrontncie; lm M. y «obraźliwe, lekceważące zachowanie się wobec kogoś; postępek mający na celu uchybienie, ubliżenie komuś; zniewaga» Afront towarzyski. Robić komuś afronty. Ścierpieć, znieść afront. Afront kogoś spotkał. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
brat — m IV, DB. a, C. u, Ms. bracie; lm M. bracia, DB. braci, N. braćmi 1. «każdy z synów mających wspólnych rodziców w stosunku do drugiego syna lub córki» Starszy, młodszy brat. Rodzony brat. ∆ Brat przyrodni «syn tego samego ojca i innej matki lub… … Słownik języka polskiego
brydż — m II, DB. a, blm «gra w karty, w której uczestniczą cztery osoby grające przeciw sobie parami; składa się z licytacji i rozgrywki, rozgrywana jest talią z 52 kart» Grać w brydża. Partner do brydża. Brydż sportowy. Brydż towarzyski. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
carioca — [wym. karioka] ż III, CMs. cariocaoce; lm D. cariocaoc «taniec towarzyski, południowoamerykańska odmiana fokstrota o charakterystycznym synkopowanym rytmie; muzyka do tego tańca» Grać, tańczyć cariocę. ‹port.› … Słownik języka polskiego
